Wat was je eerste Franse auto? Die oproep deed ik een tijdje geleden hier op het blog en afgelopen week op Facebook. Er kwamen ontzettend veel leuke reacties binnen die ik jullie niet wil onthouden. Meestal grappige hilarische ervaringen maar soms ook minder leuke herinneringen. Lees zelf maar.

Wat was je eerste Franse auto?

Een Renaultje 5. Ik stapte in, hondje mee, en reed naar het zuiden. 600 m vóór het strand van Hyères kwamen er rookwolken onder de motorkap vandaan. Niemand had mij verteld dat er olie in moest  Om een nieuwe motor te kunnen betalen moest ik werken. Dus ik ben chouchous gaan verkopen op het strand. In 4 talen; croustillant, super grand, faites maison et tellement bon… en dan in het Engels, Duits, Nederlands. Op het strand lagen voornamelijk Fransen. Iedereen nieuwsgierig wat ik nou riep in het Nederlands… Ik verkocht als een tierelier. Al na een paar weken had ik met drie uurtjes per dag werken een nieuwe motor. Maar ik heb er ook vrienden aan overgehouden die ik nu, tientallen jaren later, nog steeds koester.

3e hands Eend. Op de dag van aankoop ging ik tussen de middag naar de AMRObank op de Herengracht waar het nogal druk was. Toen ik aan de beurt was en vroeg om een PL van 1000 gulden keek de baliemedewerker in de legger (computers bestonden nog niet) en zei, over mijn hoofd tegen de wachtenden achter me ‘ Elfhonderd gulden? Met zo’n salaris? Dacht ik niet”. Beschaamd droop ik af. Op kantoor belde ik de Rabo op de Jan Evertsenstraat en legde mijn probleem uit. “Wat verdien je, jongen?’ vroeg de man. ‘600 netto, meneer’ ‘En je vrouw? ‘400 meneer’ ‘Nou, dan moet dat kunnen, kom het maar halen’ “Maar ik moet werken tot half zes” ‘Dan zijn we dicht, maar kom maar achterom, ik wacht wel op je” En zo kon ik om half zeven mijn Eendje ophalen. En sindsdien al 52 jaar een trouwe klant van de Rabobank.

Een witte Simca 1000, bij elkaar gespaard met het poetsen van auto’s. Berucht was de wegligging! Motor achterin, niets voorin…. 6 stoeptegels boden uitkomst!! Hij was op ordentelijke wijze door de bocht te krijgen. Tot 3 maanden later vader Jan 6 tegels goed kon gebruiken onder de druivenstruik. Moeder Marie wist raad! “Bij Dick liggen er een paar voorin zijn auto. Waar dat goed voor is… Geen idee” Zo kreeg Pa zijn 6 tegels en ik ’s avonds op weg naar de waterpolo training een enorm enerverende ervaring……

Een Renault Grand Scenic. Ergens in 2005. In de lease van de baas. Mijn eerste echt nieuwe auto!! Wat waren wij blij! Wat een drama! Al bij het wegrijden bij de garage hoorden manlief et moi een raar geluid. Ah mevrouwtje dat is niets. Afijn de herrie werd met de weken steeds meer. Terug naar de garage. Ah mevrouwtje dat hoort bij de auto. Uiteindelijk weer terug. We konden in de auto elkaar niet meer verstaan. De garage meneer wilde nog zeggen … Ah mevrouwtje dat hoort bij de auto….. ik eisen dat ze zelf erin gingen rijden. Conclusie…mevrouwtje dat is niet goed. Deeuuu dat zeg ik toch. Afijn Uiteindelijk een krom getrokken frame, assen uit balans, aandrijfsysteem was ook niet wat het moest zijn, koppeling compleet uit balans en de als gevolg daarvan de versnellingsbak naar de haaien. Nou mevrouwtje dat is wel wat. Heet zo iets niet total loss? Nou mevrouwtje…….Gelukkig was het een leaseauto… op tijd, voor de vakantie kwam dat ding terug. Op weg naar het zuiden een tussenstop. Onze dochter, ze rijden achter ons zag “iets” onder de auto bungelen en zwapperen. Ok, ik kijken, @$$#@, de onderkant/platen lagen een soort en met los. Afijn, harde schop ertegen en we konden verder. 1/2 wege de vakantie zakten ineens de achterruiten door hun hoefjes . Gelukkig ducktape mee. Ruiten vast geplakt aan dak en heel blij met de climate control. Meteen ook de platen aan de onderkant getapte. Op de weg terug, jaja stopte de RE ruitenwisser….. we kwamen heelhuids aan. Meteen de leasemij gebeld over de auto. Ze mochten het zelf maar uitzoeken met de garage. Belt garage mij op…. nou mevrouwtje waarom bent u nou boos??? We mochten een andere auto van de leasemij kiezen. Dat werd dus géén Renault meer.

De Berlingo van mijn vader die 8 jaar geleden is overleden. Wij hebben de Berlingo toen van mijn moeder gekregen. Inmiddels is hij een jaar of 18. Ziet er nog steeds netjes uit en rijdt prima. Dat de sloten niet allemaal meer dicht willen is zelfs in Den Haag geen probleem want geen crimineel heeft interesse in het oude maar nette gebakje. Soms hapert de km teller maar ach we weten zonder ook wel hoe hard we gaan. Het fijnste van deze auto is de aflak. Geen roest of plekje te bekennen ondanks dat we aan zee wonen. Nog steeds blij mee en we hopen er nog lang plezier van te hebben en ik heb mijn vadertje altijd bij me.

Vind jij het ook leuk om iets te vertellen over je eerste Franse auto en heb je daar een leuk verhaal of herinnering bij en wil je dat delen via dit blog? Zo ja, stuur dan je verhaal met foto van je eerste Franse bolide naar vanfransebodem@gmail.com en ik plaats het op dit blog.