Na een soort winterslaap ontwaakt de culturele sector weer en kunnen we weer naar het theater en de bioscoop. Ik heb het zeker gemist het bioscoop bezoek en ga ook zeker weer naar menig Franse film kijken. De eerste die in ieder geval weer uitkomt in de bioscoop en die zeker op mijn lijstje staat is de Franse film Petite fille van Sébastien Lifshitz. Vanaf 17 juni in de bioscoop te zien.

De film van Sébastien Lifshitz is een ontroerend portret van een zevenjarige die zich meer meisje dan jongen voelt.

Als ze groot is, wordt ze een meisje. Daarvan droomt Sasha al zolang ze zich kan herinneren. Haar familie beseft hoe serieus ze is. Op school mag Sasha echter niet als meisje komen, maar moet ze jongenskleren dragen. Warm gefilmde scènes en close-ups van Sasha’s gezicht geven Petite fille een zachte intimiteit. Soms is het alsof ze niet begrijpt waarom alles zo ingewikkeld is. Waarom ze niet simpelweg kan zijn wat ze is en kan dragen wat ze wil.

Naast interviews met de ouders, die hun kind zonder aarzelen als meisje erkennen, toont de film zowel het gevecht van het gezin tegen een vijandige omgeving als hun dagelijkse beslommeringen. We zien Sasha spelen, bij balletlessen en tijdens een bezoek aan een in genderidentiteit gespecialiseerde therapeut.

Regisseur Sébastien Lifshitz – onder meer bekroond met twee Teddy Awards, de prijs voor beste LGBT-film, voor Wild Side en Bambi – schetst in Petite fille het ontroerende portret van een zevenjarige die zich meer meisje dan jongen voelt en daarbij verontrustende reacties uitlokt in een samenleving die nog steeds vastzit aan de klassieke jongens-meisjes-denkwijze.