Velen reizen er deze vakantie weer richting de Provence in Frankrijk. De streek van lavendel, de cigale, rosé en de Provençaalse stof. Een product van Franse oftewel  Provençaalse bodem. Een product wat echt bij de streek past en daarom zo karakteristiek is. Het is niet meer weg te denken en als je de stoffen ziet denk je meteen aan de Provence en niet aan bijvoorbeeld Bretagne. Ook ik ben regelmatig in de Provence geweest en ja, als souvenier neem je dan een stuk Provençaalse stof mee. Deze  prijkt in de zomer regelmatig op de tuintafel in combinatie met bijbehorende servetten. Een stukje Provence op tafel. Samen met dit simpele receptje voor tomaten uit de oven en de geur van de rozemarijn en knoflook waan je je even helemaal in het zuiden van La Douce France. Bon appétit!

De Provençaalse stof

De Fransen moeten eigenlijk de Nederlanders en de Portugezen dankbaar zijn, want zij waren het die in de 17de eeuw mooie gekleurde stoffen uit India meebrachten en deze in Marseille introduceerde. De Fransen vonden de stoffen fantastisch mooi en al snel werden ze razend populair. Ze gaven ze zelfs een eigen naam, indiennes. Er kwam zelf een eigen Compagnie des Indes zodat de Fransen de stoffen zelf konden importeren. De stoffen werden een status symbool mede doordat het hof en de elite uit die tijd hun paleizen en huizen er mee lieten decoreren.

Er kwamen werkplaatsen in Frankrijk waar de stoffen werden nagemaakt. Het produceren van de stoffen werd zelfs een tijdje verboden omdat menig textielarbeider ging werken voor de ateliers waar ze de indiennes stoffen produceerde. Zo ontstond er een tekort aan textielarbeiders in de andere sectoren van de textielindustrie. De verbod duurde niet lang en in de Provence ontstond een levendige stoffen-industrie van indiennes. De dessins van de stoffen zijn in de loop der jaren nogal eens gewijzigd. Eerst waren de dessins geïnspireerd op de bloemen, kruiden en olijven van de Provence, daarna kwamen de streepjes, puntjes en kleine rondjes.

De Industriële Revolutie maakte een einde aan de houten stempels waar de stoffen mee bedrukt werden. Er kwamen machines, er kon meer geproduceerd worden en de ontwerpen konden sneller worden aangepast. Het bedrijf Souleiado heeft de oude stempels op machineplaten nagemaakt en zo ogen hun stoffen nog traditioneel. De Provençaalse stof is een fenomeen geworden en in menig restaurant in de Provence, maar ook gewoon op de keukentafel thuis, prijkt de kleurrijke stof. Uit de stoffen worden ook tassen, jurken, blouses en rokken geproduceerd en is op bijna alle  Provençaalse marken aanwezig. Dus wanneer je daar bent koop een stuk van die stof, neem mee naar Nederland, leg hem op je tafel en waan je weer even in de Provence.

Wil je meer weten over de stoffen, kijk dan op http://www.souleiado.com

Voor de tomaatjes (bijgerecht) uit de oven heb je nodig.

Kleine tomaatjes voor 4 personen, bijvoorbeeld 4 p.p., knoflook, paar takken verse rozemarijn, olijfolie, peper en zout en een braadslede.

Maak in de tomaatjes 2 of 3 sneedjes maar laat ze wel heel. Leg ze in de braadslede, snij de knoflook klein en rits de blaadjes van de takjes van de rozemarijn, strooi de knoflook en de rozemarijn over de tomaatjes en besprenkel dit alles met olijfolie. Mag best een beetje royaal. Daarna wat peper en zout erover. Zet de braadslede in de oven op 180 graden en laat de tomaatjes zacht en beetje bruin worden. De smaak van de knoflook en de rozemarijn gaat helemaal in de tomaatjes zitten doordat ze ingesneden zijn. Een lekker gegrild kippetje erbij met wat stokbrood et bon appétit!