Vanuit mijn ooghoek zag ik dat op Netflix de wat verouderde film te zien is over het werk en leven van Camille Claudel. Een film uit 1988 met in de hoofdrollen Isabelle Adjani en Gérard Depardieu. De eerste speelt Camille en de tweede speelt Rodin, de befaamde beeldhouwer. Dit bijna 3 uur duurende drama gaat over Camille die de aandacht trekt van de legendarische beeldhouwer Auguste Rodin door haar talent en ambitie.

Lang geleden las ik een boek over haar; Camille Claudel, een vrouw van Anne Delbée. In dit boek wordt duidelijk dat Camille een geweldig talent had en was maar ook hartstochtelijk verliefd werd op Rodin. Ze werd zijn minares, leerlinge en collega. Ze heeft nooit de roem en erkenning gekregen die ze toebehoorde en eindigde uiteindelijk in een krankzinnigengesticht.

Maar in 2017 kwam daar dan toch eindelijk die erkenning, Camille Claudel kreeg haar eigen museum net als Rodin dat al jaren in Parijs heeft. Alleen haar wek is dan niet in Parijs te zien maar in Nogent-sur-Seine. Het werk van Claudel, dat altijd in de schaduw van de grote Rodin heeft gestaan is nu te bewonderen in het mooie museum Musee Camille Claudel. In Nogent-sur-Seine zijn naast 200 beeldhouwwerken van Camille ook ontwerpen, schetsen en foto’s te zien. Gerechtigheid zou ik zeggen. museecamilleclaudel.fr