Vandaag is het precies 80 jaar geleden dat de bevrijding van Europa begon op de Nazi’s tijdens de Tweede Wereldoorlog in de vorige eeuw. Als ik dat nu zo zeg lijkt het heel ver weg maar het is juist zo dichtbij. En dat ervaarde ik afgelopen voorjaar toen ik op Utah Beach was, een van de landingsstranden van de geallieerden. Niet alleen dichtbij in afstand maar maar toch ook in tijd en vooral in besef. Als je daar op dat strand loopt en je bezoekt daar het expositiecentrum dan voel je dat, tijd, besef en het feit dat er jonge jongens gestreden en gesneuveld zijn om ons onze vrijheid weer terug te geven.

We logeerden niet ver van het strand af en in de straat waar wij zaten staat een kapel. Tijdens die D-day dagen werd die veelvuldig gebruikt. De weilanden om ons heen waar nu paarden en koeien graasden waren toen bezaaid met gewonden en tenten kampen. De weg vanaf de kust landinwaarts was nu mooi geplaveid en her en der staan herdenkingsmonumenten. Toen was het waarschijnlijk een hobbelig weggetje waar net een tank overheen kon. Het dorp Sainte-Marie-du-Mont was een van de eerste Franse dorpjes dat bevrijd werd. Verhalen van die dagen staan opgeschreven op borden die overal in het dorp staan. Wat gebeurde er op dat kruispunt, bij de waterpomp en bij de kerk. Je komt het allemaal te weten. De kronkelige weggetjes met aan beide kanten struiken en begroeiing en de drassige weilanden maakten het de geallieerden niet gemakkelijk. Toch hebben ze het gedaan en zijn we uiteindelijk bevrijd. Een hele goede reden om dat 80 jaar later mooi en groots te vieren.