In deze rubriek geen recepten of gerechten, maar Franse spullen die je dagelijks gebruikt, waar je mee leeft, die je mist als je ze niet meer hebt of kwijt bent, spullen die bij je horen. Dit keer de 5 Franse favorieten van Louis Zwaan.
Louis Zwaan is de maker van de app J’aimsterdam, een boeiende wandeling door Amsterdam langs plekken die een link hebben met Frankrijk en Fransen. Allerlei verschillende onderwerpen passeren de revue. Hij schrijft er ook over op zijn blog. Ook maakt hij het Chef Coq schort met een opdruk van een Nederfrans menu, joli cadeau! Kijk op fransamsterdam.nl
Louis: ‘Mijn liefde voor Frankrijk begon ooit met die voor Martine uit Dompierre sur Besbre (Allier). De liefde voor het meisje ging uiteindelijk over, maar die voor het land en de taal bleef. Die ‘consumeerde’ ik toen – ik praat over de tweede helft van de jaren zeventig – o.a. in die paradijselijke supermarchés. Ik keek er mijn ogen uit. Ze verkochten er de lekkerste producten die ik in Amsterdam niet zomaar kon krijgen. Dus “Ik ging met vakantie en nam mee … terug naar huis” onder meer het volgende:
Lustucru pasta
In Holland moesten we ons behelpen met elleboogjesmacaroni en spaghetti, iets anders kenden we niet. Maar in Frankrijk waren ze al lichtjaren verder en was er al pasta in vele vormen verkrijgbaar. De spiraalvormige fusilli van Het Franse familiebedrijf Lustucru (sinds 1911) was mijn favoriet en een paar pakken gingen achterin mijn knaloranje kever met jeansbekleding.
Amora
´s Avonds op mijn eerste vakantie in Frankrijk stond daar in Concarneau een heuse patatkraam. DIe zag je zelden. Hmmmm… bij het schaarse licht schepte ik met gulle hand de mayonaise uit een kom op de toonbank en gulzig hapte ik toe. Aiaiai… mijn keel stond in brand. Niet van de hete frieten, maar van wat geen mayo maar scherpe Franse moutarde bleek te zijn. Cultuurverschilletje. Maar al gauw heb ik de mosterd van Amora ( = liefde) leren waarderen en gezinspotten vol mee naar huis gesleept.
Saint Nectaire
Martine ging studeren in Clermont-Ferrand, dus ik leerde de Auvergne kennen. De liefde gaat door de maag en ik genoot van die verrukkelijke kaas die daar gemaakt wordt met melk van de roodbonte Salers koeien. En elke keer ging er zo’n heel wagenwiel Saint Nectaire fermier mee naar terug naar Amsterdam, in de koffer, 11 uur in de trein. ‘Le Saint-Nectaire ne voyage pas’ had ze nog gewaarschuwd. Klopte als een bus, mijn kleren stonken nog heel lang een uur in de wind. Maar ik genoot thuis van Franse sferen.
Suze
Suze was mijn tweede liefde. Geen ‘jolie fille’ dit keer, maar het goudkleurige, bitterzoete Franse apéritif gemaakt op basis van gentiaanwortels. De likeur werd een groot succes in Frankrijk, mede dankzij intensieve reclame. Een vroege slogan was Suze, l’amie de l’estomac, de vriendin van de maag. Nou, ook van mijn smaakpapillen.
L’huile de noix
Tja, hoe noem je dat eigenlijk waar die goddelijke walnotenolie in zit (zie afbeelding)? Geen fles. Een blik? Ik kende alleen zonnebloemolie, maar dit was vloeibaar goud, dus ik nam op elke reis zo’n blik mee. O.a. van het merk Lapalisse. Lapalisse is een plaats in de Allier. Nog steeds maak ik daarmee wel eens een vinaigrette. En dan komen zoete herinneringen al snel weer boven. Ah, l’amour…!
Wil jij ook een keer met je Franse favorieten spullen in deze rubriek? Stuur dan een mail naar vanfransebodem@gmail.com of bel 06 1461 83 66 en laat ons weten wat jouw 4 of 5 favorieten Franse producten zijn.
Van Franse bodem 
Een reactie op “De 5 Franse favorieten van Louis (Fransamsterdam.nl)”