Mmmmm truffel…bij het woord alleen al gaan al mijn smaakpapillen tintelen. Je houdt er van of juist helemaal niet. Ik vind het erg lekker zolang het maar niet overheerst, maar ja, dat is met veel zo. Om nou iets meer over de truffel te weten te komen, het een vleugje te kunnen ruiken en te proeven, nam ik deel aan het Fête de la Truffe dat L’Epicerie du Pape, de Franse winkel van Jasper Gramsma,  in Den Haag organiseerde.

De dag dat ik afreisde naar Den Haag viel samen met het grote truffelfeest Fête de la Truffe in Sarlat in de Périgord in Frankrijk. Een mooi idee om te weten dat een aantal honderd kilometer verderop men ook aan het genieten was van dit mooie product van Franse bodem.

In de kleine, maar zeer knusse delicatessen winkel aan de Papestraat was het al gezellig druk toen ik binnenkwam. Er stonden een aantal zuiltjes in de winkel, opgebouwd van oude appelkistjes, die dienst deden als sta-tafels.

De namiddag werd afgetrapt door Sylvain Lelarge, de Franse taalvirtuoos. Om in de sfeer te komen moesten we het lied  la montagne van Jean Ferrat zingen. Het lied wat bij ons in Nederland bekend staat als ‘Het Dorp’ van Wim Sonneveld. Daarna deden we nog een spel, uit welke streek/ plaatst komt een bepaald Frans product. De Franse sfeer zat er ondertussen lekker in. Met het rondgaan van een aantal truffels op een schoteltje konden we ruiken aan dit aardse goud en kregen we ondertussen wat uitleg over de truffel.

De truffel is familie van de schimmel en groeit onder de grond in de buurt van eikenbomen. Ze groeien in de buurt van de wortels van deze boom. Ze worden opgespoord en ‘opgegraven’ door varkens, honden of kleine rode vliegjes. Deze laatste methode kende ik nog niet. De kleine rode vliegjes komen af op de sterke geur van de truffel en leggen vervolgens hun eitjes daarboven. Op die manier weet de ‘zoeker’ waar hij zijn varken of beter zijn hond moet laten graven.

Er zijn 4 soorten truffel; de zwarte, deze is sterk van geur en smaak en wordt veel gevonden in de Perigord, de witte, deze is minder sterk en wordt gevonden in Noord-Italië en dan zijn er nog de winter- en zomertruffel.

De gevonden truffels hebben meestal de grootte van een walnoot en hebben een ruwe en knobbelige oppervlak. Het truffelseizoen loopt van november tot maart en restaurants in de Périgord serveren dan allerlei gerechten met de truffel. De geur van de truffel is zo sterk, dat wanneer je ze tussen de eieren bewaard de geur door de schaal heen gaat en je eieren smaken naar truffel. Het product is tegenwoordig erg duur maar was vroeger armeluiseten.

Tijdens deze uitleg kregen we een aantal overheerlijke hapjes te eten met truffel. Wat kregen we te proeven? Een gevuld eitje met truffelschaafsel, aardappelsoep met truffel en een paddestoelenquiche met truffel. Alle gerechten waren goed uitgebalanceerd, de truffel was absoluut niet overheersend. Bij de laatste kregen we een overheerlijke houtgerijpte chardonnay te drinken. De recepten staan op de website van L’Epicerie du Pape.

Na nog wat napraten en bijkletsen sloten we de middag af. Met weer wat ideeën, inspiratie en een klein potje truffelschaafsel in een potje op zak verlieten we Den Haag. Als het even kan staat binnenkort de aardappelsoep op het menu!

L’Epicerie du Pape organiseert vaker dit soort leuke bijeenkomsten met thema’s als de truffel. Kijk voor meer informatie op lepiceriedupape.nl en meld je vooral ook aan voor de leuke maandelijkse nieuwsbrief.