“La Parisienne” agenda 2015

de La Parisenne agenda 2015

Het jaar 2015 is al weer een tijdje aan de gang en de agenda loopt stiekem ook weer vol. Dit jaar heb ik voor mijn werk en voor het blog de “La Parisienne” agenda aangeschaft. Ik had hem al een tijdje in mijn bezit, maar vanaf eind december kon ik hem dan eindelijk gaan gebruiken. Ik had voor mijn afspraken en andere zaken, wat betreft mijn blog, altijd mijn telefoon, maar ik kwam er achter dat ik zo’n papieren agenda toch eigenlijk veel handiger en prettiger vind. Dus toch maar een papieren agenda aanschaffen en ja, wat doe je dan als Francofiel, een agenda kopen die iets met La Douce France te maken heeft en zo kwam ik uit bij de “La Parisienne” agenda. Een rood, niet al te groot ding met gouden opdruk.

De indeling en het roze elastiekje

De vormgeving is zeer eenvoudig, maar daardoor lekker overzichtelijk. Op de rechterpagina staat de hele week onder elkaar en op de linkerpagina kun je allerlei aantekeningen kwijt. Reuze handig voor mij omdat ik daar dan allerlei ideeën, tips en andere ingevingen kwijt kan voor mijn blog. In de agenda stop ik onder andere ook de visitekaartjes en andere papier zaken die ik krijg. Wat dan erg makkelijk is, is dat er een roze elastiekje bij zit waarmee je de agenda “dicht kun binden” en er dus geen zaken uitvallen. Zo heb ik dus alles bij elkaar en wordt het in de loop van het jaar een soort bijbeltje waar ik niet meer zonder kan.

De achtergrond 

De eerste “La Parisienne” agenda kwam uit in 2012 en kwam naar aanleiding van het boek “La Parisienne” geschreven door Ines de La Fressange & Sophie Gachel. Een boek met allerlei fashion, styling en beauty tips met een vleugje Parijs er over heen. Ook staan er allerlei leuke Parijse hotspots in zoals shops, restaurants en cafés. De fashiontips zijn aardig, maar niet schokkend. De illustraties die er in staan zijn wel erg geestig en gemaakt door Ines de La Fressange zelf. Zij is mannequin en was de muse van Karl Lagerfeld en lange tijd het gezicht van onder andere Chanel en L’Oreal.

Beeldmateriaal: Mireille den Hartog | Van Franse bodem